တခါတေလေတာ့လည္းကြာ
ေတြးရေဆြးရတာခက္ေတာ့အခက္သား
ငါအခုကဗ်ာေတြေရးေနတယ္
ဒါေတြက အေတြးေတြေပၚလာလို့မ်ား
ငါေရးခ်င္တာေတြကို ေရးေနတယ္လို့
မင္းထင္ေနမလားမသိဘူးေနာ္...
ဒါေတြက ငါ့ရင္ကခံစားခ်က္ေတြကို
မင္းသိရွိေစဖို့ေရးေနတာေတြပါကြာ..။
ေငြလေရာင္ေအာက္က
ငါအလြန္ခ်စ္ခင္ခဲ့ရတဲ့
တခုတည္းေသာ မင္း မ်က္ႏွာေလး
ငါ့ အေရွ့မွာ ႀကယ္စင္ေတြနဲ့အတူ လွပခဲ့ဖူးေလရဲ့
အဲ့အလွေတြကို ငါျပန္လည္တမ္းတမိတယ္ကြာ.။
ျမစ္တစ္စင္းကို ႏွစ္ေယာက္အတူ
ျဖတ္ခဲ့တုန္းကေတာ့ေပ်ာ္လို့ေပါ့
ခုေတာ့လည္း ငါ့အျဖစ္နဲ့ငါ
မင္းလည္း မင္းအျဖစ္နဲ့မင္း
မင္းကေတာ့ဘာက်န္မလဲမသိဘူး
ငါကေတာ့ မင္းနဲ့ပါတ္သတ္တဲ့
သံေယာဇဥ္ သံစဥ္ေတြ နဲ့
ကဗ်ာေတြပဲ က်န္တယ္.။
တစ္ေယာက္တည္းရွိေတာ့တဲ့ငါ
အေဖၚမဲ့ေနသလိုပဲ
နံေဘးက ရွိေနတဲ့ ကမာၻႀကီးကလည္း ျငိမ္သက္လို့
အဲ့ခ်ိန္မွာ ငါသိလိုက္တာတစ္ခု
ငါ့ႏွလံုးသားတစ္ခ်ိဳ့ စုတ္ရိေႀကမြသြားပီဆိုတာကိုေပါ့..။
မင္းလည္းမမွားပါဘူး
အဲ့လိုပဲ ငါလည္းမမွားပါဘူး
ခ်စ္မိတဲ့ ႏွလံုးသားေတြလည္းအျပစ္မရွိဘူး
ဘယ္သူတရားခံ ဘယ္သူတရားလိုဆိုတာ
ေျပာမရတဲ့အေျခေနမွာ
မင္းအတြက္ငါ့..ေတာင္းဆုေခၽြေပးလိုက္ပါတယ္
ငါခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့ မင္း...ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါေစလို့..။
0 comments